
ผญาอีสาน โลกเจริญไปหน้า…
เศรษฐกิจ มาจ่นจี้ ได้มีตื่ม หลายปัญหา
การเฮ็ดนา ลงทุน คึดดู มันแสนเอ้า
คึดต่อเงิน ขายข้าว ได้หักทุน วุ่นเอาหนี่
จักค่าไถ ค่ารถสี มีค่าสอน ต่งข้าว เอาเงินซื้อ ผ้ามุ่งเขียว
เทิงค่าปุ๋ย เพิ่นกะเคี่ยว เทิงค่าเกี่ยว ปักดำ
แม่นเจ้าขาย เฟียงนำ ฮอดบ่เถิง ทุนซ้ำ
กรรมของ ชาวนาแท้ ต้องแวยืม ธ. ก. ส.
สัญญายืม ธ.ก.ส. อาศัยตาม ให้หนี้ เงินแสนห้า ได้ค่าหัว
ควายญี่ปุ่น เฮ็ดให้มั่ว หลงคว้าใส่ ควายเกียร์
หลายแนวเปลือง เสียเงิน มาโพดเถิ่น นอคุณป้า
เทิงน้ำมัน โซล่าร์ เทิงเหลียวหา น้ำมันเครื่อง
น้ำมันเกียร์ น้ำมันเฟือง บ่โดน แหวนปล่อยถิ่ม
สิยืนยิ้ม ได้จั่งใด พี่น้องเอ๋ย……..
ความเจริญ เดินถึงแล้ว ความยากจน ผัดมาตื่ม
ยืมแต่แฮง เพิ่นใช้ หาใบแบงค์ แล่น บ่ ทัน
น้ำในส่าง ว่านั้น เอาไดปั่น สำบายดี
ไม้คันขอ เคยมี ฮอดบ่บาย ย่านขายหน้า
เอากระแส ไฟฟ้า แทนแฮง เฮาแบ่งจ่าย
สิ้นเดือน มาดิ้นตาย จักค่านั้น ค่านี้
บางทีค้าง ฮอดค่าไฟ
บืนลงไป คนเฮาเอ้ย ความสำเบย พาเจ้าแค่น จ่อล่อ
ฟืนแม่นแก๊ส ป.ต.ท. บ่เหลียวเบิ่ง ไม้แห้ง
แล่นหาแบงค์ สิจ่อยตาย ….คนเฮาเอ้ย ฯ