ผญาศาสนา
ศาสนานับมื้อส่วย….. คันกะบวยนับมื้อสื่อ
บ่าวสาวพวมขี้ดื้อ…… พากันเล่นเที่ยวบาร์
ทางวัดวาบ่อยากใกล้. มันบ่หม่วนซวนหนุก
เล่นเข้าหาควมทุกข์……. กะบ่เคยเพียรฮู้
บ่เคยดูบ่เคยใช้…….. เอาหูฟังธรรมจักเถื่อ
พอปานเฮือลำน้อย….พวมแล่นเข้าแก่งวัง
อย่าสุมัวเมาด้น……. .. เดินทางอยู่กางป่า
ให้ถามผู้เพิ่นฮู้…….. … จูงแขนเข้าใส่ทาง
อย่าสุมัวก้าวย่าง..หลงหย่างกางพงไพร
อย่าสุเดางมไป……… หากสิเสียเวลาเจ้า
คนเฮานับมื้อเฒ่า……. กายกายาชราแก่
ออกจากเสือสิพ้อแข้…….คันบ่ฮู้ฮ่อมไป
เพิ่นบอกทางให้จำไว้….อย่าได้ลื่นคำจา
เด็กน้อยบอกผู้ชรา…..กะอย่าทำเป็นฮ่าย
ลางเถื่อเด็กน้อยฮู้….. เห็นทางสิก้าวหย่าง
คือจั่งเสือกับช้าง……. .. ยังบ่ฮู้บ่อนปลา
อย่ามีอคติฮ้อน………. ถือว่าโตเกิดก่อน
สิบอกทางให้ฮู้….. พอให้เจ้าค่อยไป
เมืองพระธรรมข่อยนี้ได้.เดินท่องพอสมควร
พอได้เห็นกระบวน.. บ่อนทางสิเมือบ้าน
วาจาขานพอให้ฮู้….. ผู้ฟังธรรมให้จำจื่อ
อย่าถืออคติฮ้าย…. ให้ฟังไว้บัดห่าดี ฯลฯ