แก้เคราะห์

     ในพระพุทธศาสนาไม่มีแนวคิดเรื่องการ “แก้เคราะห์” ด้วยพิธีกรรมหรือการดลบันดาลจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่สอนให้เข้าใจและปฏิบัติตามหลักธรรมเพื่อดับทุกข์ที่ต้นเหตุ คือ “กรรม” หรือการกระทำของเราเอง การแก้เคราะห์ในทางพุทธจึงหมายถึง การพัฒนากรรมใหม่ที่ดีเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตให้พ้นจากผลของกรรมไม่ดีในอดีต โดยสรุปเป็นหัวข้อได้ดังนี้

องคุลีมาล

      พระองคุลีมาลเป็นอดีตโจรผู้เหี้ยมโหดในพุทธประวัติ แต่กลับเป็นผู้ที่กลับใจและบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ในที่สุด เรื่องราวของท่านเป็นเครื่องยืนยันถึงพุทธานุภาพและพระมหากรุณาธิคุณของพระพุทธเจ้า รวมถึงแสดงให้เห็นว่ามนุษย์ทุกคนสามารถกลับตัวเป็นคนดีได้เสมอ

หมดศรัทธา

ศรัทธา (Saddha) ในทางพุทธศาสนาไม่ใช่การเชื่ออย่างงมงาย แต่คือความเชื่อที่ประกอบด้วยเหตุผลและปัญญา เป็นการยอมรับในหลักคำสอนที่ได้จากการพิจารณาไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าเป็นจริง มี 4 ระดับหลักๆ ที่ทำให้ศรัทธาของเรามั่นคงขึ้น

นิทานคุณธรรม
เรื่อง ความลับไม่มีในโลก

   มีเรื่องเล่าไว้ในชาดกว่า อาจารย์ท่านหนึ่งต้องการจะยกลูกสาวให้แต่งงานกับลูกศิษย์ผู้มีคุณธรรม
         จึงออกอุบายว่า ให้ศิษย์แต่ละคนไปขโมยของจากพ่อแม่หรือญาติพี่น้องมาให้ได้มากที่สุด
         ลูกศิษย์แต่ละคนต่างก็ไปขโมยของมาให้อาจารย์ตามที่จะขโมยได้ บางคนขโมยของมีราคามาก บางคนขโมยของราคาปานกลาง และบางคนขโมยของมีราคาน้อย